Baureihe E18

.

Skład prowadzony lokomotywą E18 jadący z Jeleniej Góry w kierunku Lubania Śląskiego, sfotografowany pomiędzy stacjami Jelenia Góra - Rybnica około 1940r.

Zdjęcie przedstawia skład osobowy między Jelenią Górą a Rybnicą na szlaku z Jeleniej Góry w kierunku Węglińca. Pociąg prowadzi lokomotywa Baureihe E18. Zdjęcie zostało wykonane najprawdopodobniej na przełomie lat trzydziestych i czterdziestych. Na ówcześnie od dawna zelektryfikowanym szlaku z Jeleniej Góry w kierunku Berlina i Drezna pociągi prowadzone tym typem lokomotywy były w stanie rozwinąć prędkość nawet do 150 km/h. Po zakończeniu działań wojennych na Dolnym Śląsku, Armia Czerwona pośpiesznie zdemontowała trakcję elektryczną, urządzenia kolejowe oraz jedną nitkę torów. Linie zelektryfikowano ponownie dopiero w latach 80 - tych, jednak już nigdy nie została przywrócona prędkość 150km/h.

Erfurt 1966r.

Baureihe E18 była niezwykle udaną konstrukcją. Lokomotywy te były produkowane przez AEG i Krupp-a w latach 1935 - 1939. Krótkie wznowienie serii połączone z modernizacją zachowanych egzemplarzy nastąpiło w latach 1954 - 1955 roku. W pierwszym okresie produkcji udało się wybudować 55 egzemplarzy tej lokomotywy. Budowa następnych jednostek została wstrzymana przez wybuch wojny a co za tym idzie, przestawienie produkcji lokomotyw głównie na lokomotywy parowe i spalinowe - bardziej uniwersalne w zastosowaniu przy transportach wojskowych. W wyniku działań wojennych sześć lokomotyw zostało zniszczonych. Pięć z nich padło ofiarą ataków lotniczych, jedna uległa wypadkowi w okolicach Goerlitz. Lokomotywy były użytkowane głównie w południowych i środkowych Niemczech. Obsługiwały szybkie pociągi pośpieszne miedzy innymi na trasie Monachium - Berlin. Siedem egzemplarzy z pośród całej serii skierowano do pracy przy obsłudze szybkich pociągów osobowych na Dolnym Śląsku (głównie na szlaku Sląskiej Kolei Górskiej). W 1945 roku w wyniku szybkich postępów Armii Czerwonej dolnośląskie E18 ewakuowano do Bawarii, gdzie kontynuowały prace szlakową do 1984 roku.
Niezawodność i prostota (jak na tamte czasy) Baureihe E18 sprawiła, że wśród lokomotyw elektrycznych wykorzystywanych przez koleje niemieckie seria ta jeszcze pewien czas po wojnie stanowiła podstawową jednostkę elektryczną przeznaczoną do prowadzenia pociągów osobowych. Konstrukcja E18 na przestrzeni lat przechodziła szereg modernizacji co zaowocowało wprowadzeniem wielu udoskonaleń, m. in. pod koniec lat 60-tych podniesiono ich prędkość konstrukcyjna ze 150km/h do 160 km/h. Do 1970 roku lokomotywy E18 były wykorzystywane na liniach głównych. Następnie w przeciągu lat siedemdziesiątych ich znaczenie systematycznie malało i sukcesywnie były one przenoszone na linie drugorzędne. Ostatecznie cała seria została wycofana z kolei niemieckich w 1984 roku. Jednostki te cieszyły się dużym uznaniem wśród maszynistów, głównie ze względu na nieskomplikowaną obsługę i niezawodność.Również koleje Austriackie były użytkownikiem E18. Ze szlaków kolejowych w tym kraju lokomotywy zniknęły dopiero w 1991 roku. Po wycofaniu serii E18 z eksploatacji wiele lokomotyw tego typu zostało oddanych do strategicznej rezerwy długoterminowej.

Krótki opis:
Masa lokomotywy gotowej do jazdy - 108,5 ton
Nacisk osi na szyny 18,1 ton
Długość całkowita 16 metrów 92 centymetry
Ilość silników 4
Moc ciągła 2840 kW
Moc godzinna 3040 kW
Prędkość konstrukcyjna 150 km/h (po 1969 podniesiona do 160 km/h)

Ilość sprawnych jednostek tej serii jest dość duża dlatego też ten typ lokomotywy można nawet dziś podziwiać dosyć często np. przy prowadzeniu pociągów retro.

Wrocław Świebodzki 1940r.