Gagarin M62

Dawno mnie tutaj nie było. Na swoje usprawiedliwienie mogę powiedzieć: czas, czas i ciągły brak czasu. Ale tym razem tak króciutko w biegu parę zdań o Gagarinie. Naprawdę wiem, że tylko parę zdań o Gagarinie to zbrodnia ale obiecuję, że jeszcze powrócę do tego posta.

Ta historia nie zacznie się jak wcześniejsze opowieści od Zakładów Hipolita Cegielskiego czy od wrocławskiego PAFAWAG-u ale początek jej jest w odległym Ługańsku. Niegdyś miasto to znajdowało się w ZSRR obecnie należy do Ukrainy. W miejscowych zakładach wytwarzających lokomotywy w 1964 roku wdrożono do produkcji projekt ciężkiej lokomotywy spalinowej oznaczonej jako M62.

M62 -1242 razem z TEM3 - xxx prowadzą skład węglarek.
Olszyna Lubańska.
Listopad 2011

Lokomotywa ta po wstępnej fazie testów okazała się niemałym sukcesem radzieckiej myśli technicznej i za pomocą gospodarczo-politycznych nacisków podjęto decyzję o wdrożeniu do eksploatacji M62 jako podstawowej lokomotywy spalinowej państw należących do ówczesnego bloku socjalistycznego. Zabieg ten udał się na tyle, iż w latach produkcji tej jednostki (tj 1964 do 1988) ówczesna Czechosłowacja, Węgry, Polska, NRD oraz Kuba zakupiły duże ilości tych lokomotyw. Pierwszym zagranicznym odbiorcą M62 były Węgry. W 1965 roku do Polski sprowadzono z Ługańska pierwsze 4 egzemplarze lokomotywy a do połowy lat osiemdziesiątych na PKP sprowadzono 1182 sztuki.

M62M-009 należąca do Lotos Kolej
prowadzi skład cystern na szlaku z Lubania Śląskiego do Jeleniej Góry.
18.04.2010

M62M-005 należąca do Lotos Kolej
stoi zdefektowana na torze postojowym w Lubaniu Śląskim.
Grudzień 2011

Również dużym odbiorcą M62 były koleje radzieckie. Podczas eksploatacji w realiach kolei ZSRR opracowano wariant dwuczłonowy pod oznaczeniem 2M62, oraz wersję trójczłonową 3M62. Wariant 2M62 oprócz kolei Radzieckich trafiał do Mongolii. 3M62 były produkowane wyłącznie dla kolei ZSRR.

ST44-001 Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.
Lipiec 2011

W Polsce lokomotywy M62 otrzymały oznaczenie ST44. Nasi kolejarze szybko nazwali je Gagarinami. Maszyniści z NRD w swoim żargonie wymyślili dla nich przezwisko "Bęben Tajgi" (Tagiatrommel). Przeznaczeniem ich była i w dalszym ciągu jest obsługa ciężkich pociągów towarowych na niezelektryfikowanych liniach głównych. Polskie lokomotywy tej serii otrzymały wózki o normalnym rozstawie osi (1435mm) z wyjątkiem 68 sztuk zakupionych z przeznaczeniem obsługi linii LHS, gdzie rozstaw szyn wynosi 1520mm. M62 należące do LHS-u wyposażone są także w sprzęg samoczynny.

M62 należący do Pol-Miedź Trans ze składem węglarek
przejeżdża przez stację w Jeleniej Górze.
luty 2010.

Lokomotywa posiada dwunastocylindrowy, dwusuwowy, 48 zaworowy, doładowany silnik widlasty o pojemności 150 litrów i mocy znamionowej 2000 KM. W jednostkach obecnie modernizowanych, między innymi w zakładach PESA S.A., montuje się nowy czterosuwowy silnik Caterpillar typu 3516B HDSC o mocy około 3046 KM. Modernizowane jednostki stają się tym samym najsilniejszymi lokomotywami eksploatowanymi w Polsce. Lokomotywy wyposażone w fabryczne silniki przy pracy luzem spalają około 25 kg oleju napędowego na godzinę pracy. Przy wzrastającym obciążeniu proporcje te wzrastają, aż do wartości krytycznej 320 kg na godzinę przy max tonażu przewidzianym dla tej jednostki. Lokomotywy tej serii nie posiadają sprzęgu do ogrzewania wagonów, posiadają za to gniazda sterowania wielokrotnego. Gagariny wyposażone są w dwa trójosiowe wózki, osadzone w ramie za pomocą czopów nieskrętnych typu Co,Co. Prędkość konstrukcyjna tej jednostki wynosi 100km/h przy masie lokomotywy gotowej do jazdy, 120 ton. Zastosowano również hamulce powietrzne, klockowe typu Oerlikon.

M62 "OrionKolej" ze składem węglarek mija dworzec w Jeleniej Górze.
luty 2009

M62 są jednostkami bardzo wytrzymałymi i bezawaryjnymi. Choć obsługa warsztatowa wymaga dużo więcej pracy ze względu na dwusuwowy układ silnika. Obecnie lokomotywy M62 wracają do łask. PKP Cargo bardzo chętnie "wyciąga" oddane do rezerwy długoterminowej egzemplarze tego spalinowozu. Także dużym wzięciem (nie tylko w Polsce) lokomotywy te cieszą się wśród prywatnych przewoźników kolejowych. Polskie firmy specjalizujące się w towarowym transporcie szynowym od pewnego czasu odkupują M62 z Estonii, Łotwy, Niemiec czy Czech.

Przez lata produkcji M62 stała się podstawową spalinową lokomotywą towarową państw bloku wschodniego. Nawiasem mówiąc niwecząc wiele dużo lepszych lokalnych konstrukcji np. Polski spalinowóz pasażerski SP47 (konstrukcja uważana w połowie lat siedemdziesiątych za jedną z najlepszych na świecie). Obecnie w krajach postkomunistycznych lokomotywa M62 stanowi dość pokaźny odsetek eksploatowanych jednostek. Dzięki swojej specyfikacji jako ciężka lokomotywa towarowa, niezawodności i wielu modernizacji jeszcze przez wiele lat będzie z powodzeniem wykorzystywana w pracy szlakowej nie tylko na Polskich kolejach.


Dziękuję za pomoc i cenne uwagi, które pozwoliły wyeliminować błędy i podniosły jakość prezentowanego posta. Również w przyszłości liczę na wsparcie ze strony miłośników kolei :)