Tym razem ponownie cofnijmy się do lat 70-tych ubiegłego stulecia. Po kolejnej przerwie spowodowanej obowiązanymi w tym poście zaprezentuję krótka historię lokomotywy spalinowej SU46.
Lokomotywa ta jest efektem polskiej myśli technicznej, która mogła urzeczywistnić się przy wsparciu technologicznym włoskiego Fiata.
Założenia konstrukcyjne dla tej jednostki opracowano w 1972 roku. Powodem, dla którego zdecydowano się na opracowanie lokomotywy tego typu były niedostatki taborowe na niezelektryfikowanych liniach głównych. Konstrukcja tej lokomotywy była rozwinięciem opracowanej pod koniec lat 60-tych jednostki SU45.
Warto nadmienić, iż prace konstrukcyjne nad SU46 trwały równolegle z projektem SP47 (opisanym we wcześniejszym poście). Pierwsza z nich miała stać się z założenia lokomotywą o specyfikacji uniwersalnej przeznaczoną zarówno do obsługi ruchu pasażerskiego i towarowego. Druga natomiast była konstrukcją wyłącznie do pracy ze składami osobowymi (nawiasem mówiąc SP47 została określona przez specjalistów jako jedna z najlepszych w tamtym okresie lokomotyw w swojej klasie, związku z czym jej "siostra" też nie powinna mieć sobie nic do zarzucenia).
Produkcję obu typów lokomotyw rozpoczęły Zakłady im Hipolita Cegielskiego w Poznaniu w 1974 roku. SP47 powstały tylko dwa egzemplarze, które PKP użytkowała do 1995 roku (producent oznaczył ten typ spalinowozu jako 302D). Produkcja SU46 (pod oznaczeniem producenta 303D) trwała do roku 1977. Krótkie wznowienie serii nastąpiło w 1985 roku. Zakłady Hipolita Cegielskiego dobudowały w tym okresie dwa egzemplarze, które poddano niewielkim modyfikacjom. Między innymi zrezygnowano ze wzbudnicy, zmieniono system wentylacji oraz mechaniczny hamulec postojowy zastąpiono hydraulicznym. Lokomotywę wyposażono w 12 cylindrowy, czterosuwowy wysoko doładowany silnik spalinowy FIATA W2212 SSF o mocy 2250 KM. Jednostka napędowa stanowiła rozwinięcie konstrukcji wykorzystanej w SU45. Silnik spalinowy napędza prądnice główna firmy Dolmel typu GP-846 B1 o mocy ciągłej 1450kW. Z kolei prądnica zasila elektryczne silniki trakcyjne LSm-493. Przy rozruchu silnika jego temperatura nie może być niższa od + 40 Stopni Celsjusza dlatego też przedział silnikowy wyposażono w system ogrzewania olejowego. Masa lokomotywy SU46 wynosi 105 ton a jej prędkości konstrukcyjna to 120km/h. Lokomotywę wyposażono w trójosiowe wózki z czopami nieskrętnymi typu Co,Co. Z tego powodu lokomotywa ta może być wykorzystywana jedynie na liniach głównych o promieniu skrętu torowiska nie mniejszym niż 100m. Użyto także systemu hamulca powietrznego typu Oerlicon.
Niestety SU46 mimo, iż były jednymi z lepszych lokomotyw lat 70-tych padły ofiarą elektryfikacji linii kolejowych w Polsce. Ich produkcję zakończono w 1977 roku na rzecz ciężkich towarowych lokomotyw elektrycznych ET41. Mimo, iż zakładano wprowadzenie na PKP około 200 jednostek łącznie wyprodukowano tylko 54 egzemplarze tej lokomotywy, które znalazły zatrudnienie zarówno przy obsłudze pociągów osobowych jak i towarowych. Konstrukcja tej lokomotywy była bardzo dobra i z racji na jej uniwersalność nie mal wszystkie jednostki są obecnie wykorzystywane przez PKP Cargo. Przewoźnik również poddaje sukcesywnie poszczególne egzemplarze modyfikacjom. W chwili obecnej jednostki te są wykorzystywane przy obsłudze ruchu towarowego i pasażerskiego w rejonach przygranicznych na zachodzie kraju.
Krótki opis:
Układ osi - Co,Co
Masa służbowa - 105 ton
Długość - 18990 mm
Szerokość - 3034 mm
Wysokość - 4292 mm
Średnica kół - 1100 mm
Zapas paliwa - 3200 l
Rodzaj przekładni - elektryczna
Nacisk jednej osi na szyny - 17.5 tony
Sterowanie wielokrotne - jest
Ogrzewanie elektryczne - 3V
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz